.
الهى يقينم را زياد گردان و اضطرابم را به اطمينان مبدل كن و آنى را در آخر خواهى كنى در اول كن كه شفاعت آخرين از آن ارحم الراحمين است.
الهى اگر بهشت شيرين است بهشت آفرين شيرين تر است.
در بهشت ملکی بر اهل آن وارد می‌شود و پس از اذن دخول و سلام نامه ای از جانب حق تعالی به هر یک می‌دهد به این مضمون:
«من الحی القیوم الذی لا یموت الی الحی القیوم الذی لا یموت اما بعد فانی اقول للشیء کن فیکون و قد جعلتک الیوم تقول للشیء کن فیکون».
«از حی قیومی که نمی میرد به حی قیومی که نمی میرد، اما بعد من به شیء می‌گویم کن فیکون (گوید باش: هماندم موجود شود)، تو را امروز چنان گردانیدم که به شیء بگویی کن فیکون».
حضرت علامه حسن حسن زاده آملی
ولایت تکوینی، صص ۱۷-۱۶
وضو…چرا این گونه؟!
از اينكه وضو به چهار عضو سر و رو و دو دست و پا اختصاص يافت اين است كه
ايزد تعالى چون نماز را واجب كرد نخواست كه بندگان وى آلوده به خدمت آيند، ايشان را فرمود وضو كنند و با اين چهار عضو مخصوص كرد زيرا كه
آدم اول روى به درخت گندم كرد و به پاى برفت و به دست از درخت گندم باز كرد و بر سر نهاد و بر حوّا آورد ايزد عزاسمه بفرمود اين چهار عضو گناه كار را به گاه خدمت بشستن و مسح كردن تطهير كنند.
اين داستان بيان حال آدم و آدميزاد است.
حضرت علامه حسن حسن زاده آملی
هزار و يك كلمه، ج2، ص: 165
یار می خواند تو را
از دیار نور
شهر عشق
کوی خوشه
بیا و بیاب
که یار بر تو نظر کرده
می خواند تو را
به کدامین اسم نمی دانم
اما
بخواهی، می خواهد
بیایی، می آید
یک قدم، هزار قدم
