عشقبازی کار هر شیاد نیست
این شکار دام هر صیاد نیست
عشق ، از معشوقه اول سر زند
تا به عاشق ، جلوه دیگر کند
تا به حدی بگذرد هستی ازو
سر زند صد شورش و مستی ازو
طالب این مدعی خواهی اگر
بر حسین و کربلایش کن نظر
روز عاشورا شه دنیای عشق
کرد رو به جانب سلطان عشق
بارالها این سرم این پیکرم
این علمدار رشید، این اکبرم
این سکینه، این رقیه، این رباب
این تن عریان میان آفتاب
این من و این ذکر یارب یا ربم
این من و این ناله های زینبم
پس خطاب آمد زحق کی شاه عشق
ای حسین ای یکه تاز راه عشق
گر تو بر ما عاشقی ای محترم
پرده برچین من ز تو عاشق ترم
هر چه از دست داده ای در راه ما
مرحبا صد مرحبا خودهم بیا
خود بیا که می کشم من ناز تو
عرش و فرشم جمله پا انداز تو
لیک خود تنها میا در بزم یار
خود بیا و اصغرت را هم بیار
خوش بود در بزم یاران بلبلی
خاصه در منقار او باشد گلی
خود تو بلبل ، گل علی اصغرت
زودتر بشتاب سوی داورت
.
.
ناصر الدین شاه قاجار
حضرت علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، الله شناسی، جلد اول، صص ۱۲۷_۱۲۶
عشقبازی کار هر شیاد نیست
این شکار دام هر صیاد نیست
عشق ، از معشوقه اول سر زند
تا به عاشق ، جلوه دیگر کند
تا به حدی بگذرد هستی ازو
سر زند صد شورش و مستی ازو
طالب این مدعی خواهی اگر
بر حسین و کربلایش کن نظر
روز عاشورا شه دنیای عشق
کرد رو به جانب سلطان عشق
بارالها این سرم این پیکرم
این علمدار رشید، این اکبرم
این سکینه، این رقیه، این رباب
این تن عریان میان آفتاب
این من و این ذکر یارب یا ربم
این من و این ناله های زینبم
پس خطاب آمد زحق کی شاه عشق
ای حسین ای یکه تاز راه عشق
گر تو بر ما عاشقی ای محترم
پرده برچین من ز تو عاشق ترم
هر چه از دست داده ای در راه ما
مرحبا صد مرحبا خودهم بیا
خود بیا که می کشم من ناز تو
عرش و فرشم جمله پا انداز تو
لیک خود تنها میا در بزم یار
خود بیا و اصغرت را هم بیار
خوش بود در بزم یاران بلبلی
خاصه در منقار او باشد گلی
خود تو بلبل ، گل علی اصغرت
زودتر بشتاب سوی داورت
.
.
ناصر الدین شاه قاجار
حضرت علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، الله شناسی، جلد اول، صص ۱۲۷_۱۲۶
سید الشهدا (علیه السلام) در روز عاشورا سید الشهدا نشد؛ قبلاً هم همینطور بود، نفسش اینگونه بود.
روز عاشورا روز تجلی و ظهور بود، روز انکشاف بود که بر اهل عوالم و خلائق روشن کرد آنچه را که باید روشن نماید.
.
.
.
حضرت علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، الله شناسی، جلد اول، ص ۱۲۶
این كه گفته اند: ھر كارى را كه انجام میدھى نام خدا را ببر؛ یعنى كار باید به گونه اى باشد كه انسان بتواند به نام خدا بگوید.
گاھى ممكن است انسان، در اوایل امر با حسن نیت، وارد كارى بشود و به نام خدا بگوید؛ ولى دراثناى عمل، جاذبه ھاى طبیعى، او را به سمت خود منحرف كند و او نتواند در پایان كار به نام خدا بگوید. آیه سوره «اسراء»۱ می گوید: در آغاز ھر كارى كه وارد می شوید، به نام خدا بگویید و به ھمین صورت كار را ادامه دھید به گونه اى كه وقتى از آن دست كشیدید نیز بتوانید به نام خدا بگویید به این ترتیب، سراسر آن كار واجب یا مستحب، مظھر توحید می شود.
.
.
.
۱. «وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ». سوره مبارکه اسراء / ۸۰
۲. حضرت علامه جوادی آملی، مبادی اخلاق در قرآن، صص ۵۵ و ۵۴